این مطالعه در مناطق دارای فرسایش خندقی دشتکهور لامرد، واقع در جنوب استان فارس انجام گرفته است. این نوع از فرسایش در منطقۀ مورد مطالعه، موجب تخریب اراضی، عدم امکان فعالیتهای کشاورزی و بهرهبرداری اقتصادی از عرصههای منابع طبیعی شده است. در این نوشتار تلاش شده تا رابطه بین شکلگیری و گسترش خندقها با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی رسوبات، براساس نتایج حاصل از پژوهش ارائه شود. برای دستیابی به این هدف مبتنی بر اجرای پژوهش، در دو مرحله شناسایی ویژگیهای منطقۀ پژوهش در چارچوب مطالعات و بررسیهای متداول طرحهای آبخیزداری، تهیۀ نقشهها، جداول، ذخیرۀ آمار و اطلاعات ذیربط در محیط GIS از یکسو و مشخصکردن مناطق تحت تأثیر فرسایش خندقی و تقسیمبندی خندقهای موجود در محدودۀ مورد مطالعه بر اساس مورفولوژی آنها با استفاده از دادههای سنجشازدور و همراه با عملیات میدانی، نمونهبرداری رسوبات و تجزیۀ آزمایشگاهی نمونهها از سوی دیگر بوده است. در این پژوهش شش خندق فعال و معرف گزینش شدند. طول خندق، عمق، عرض بالا و پایین و حجم فرسایش در آنها اندازهگیری شد. برای تعیین عوامل مؤثر در گسترش و رسوبزایی خندقها، با بهرهگیری از روش Stepwise در نرمافزار SPSS تحلیل آماری صورت گرفت. میزان حساسیت رسوبات به فرسایش خندقی با توجه به مقادیر (TNV، OM، pH) درکل محدودۀ مورد مطالعه میزان بالایی را نشان میدهد، بین مقدار متغیرهای (EC)، (SAR) و تا حد کمی میزان گچ با میزان گسترش خندقها رابطهای کاملاً معکوس دیده میشود. نتایج نشان میدهد، رسوب تولیدی ناشی از گسترش خندقها در دشت -کهور تابع سه متغیر گسترۀ آبخیز، درصد سیلت و ماسه در آبخیز واقع در بالای پیشانی خندقها است. این نتایج بیانگر تأثیر ویژگی حوضۀ آبخیز و سازند زمینشناسی در تولید رسوب ناشی از فرسایشخندقی است.