زمینآمار یکی از ابزارهای قوی برای مطالعه مکانی و زمانی متغیرها است. با استفاده از این روش میتوان الگوی حاکم بر متغیرها را کشف کرد. در علوم خاکشناسی، متغیرهای مکانی محدود به تغییرات در سطح و عمق میباشد. فرسایش بادی فرایندی بسیار پیچیده و مهم در اراضی فاقد پوشش و خشک است. در تحقیق حاضر، توزیع سنگفرش بیابانی با استفاده از فناوری زمینآمار در دشت ابراهیمآباد، یکی از زیر حوضههای دشت یزد-اردکان درونیابی شده است. با استفاده از روشهای تجربی و معادلات انتقالی سرعت آستانه فرسایش بادی و فرسایشپذیری بادی خاک برآورد و پهنهبندی شد. کریجینگ معمولی بهمنظور پهنهبندی و تهیه متغیرهای مکانی استفاده شد. پوشش سنگفرش بیابانی در محدوده 90-30 درصد در منطقه موردمطالعه تغییر میکند. مقدار پوشش سنگفرش در حدود 100 درصد در مناطق نزدیک دامنه کوهها تا کمتر از 30 درصد به سمت مرکز دشت تغییر میکند. نتایج نشان داد کریجینگ معمولی ابزاری قوی و دقیق برای درونیابی درصد پوشش سنگفرش بیابانی، سرعت آستانه فرسایش بادی و فرسایشپذیری بادی خاک است. با افزایش درصد پوشش سنگفرش، سرعت آستانه فرسایش بادی افزایش و فرسایشپذیری بادی خاک کاهش مییابد.