مدیریت پایدار سواحل مستلزم آگاهی از روند تغییرات خط ساحلی است و آشکارسازی تغییرات خط ساحلی میتواند در شناسایی و تجزیهوتحلیل میزان جابجایی خطوط ساحلی کمک نماید. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات خط ساحلی قاعده دلتای سفیدرود با استفاده از روش پلی گون تغییرات طی شش دهه گذشته میباشد. برای دستیابی به این هدف، اطلاعات دبی و رسوب سفیدرود، باد و نوسانات تراز آب به همراه عکس هوایی1955 به مقیاس 55000/1، تصاویر ماهوارهای TM سال 1989ماهواره لندست و تصویر 2014 ماهواره اسپات از نرمافزار گوگل ارث بهعنوان ابزار و دادههای اصلی پژوهش بهره گرفتهشده است. روش کار استفاده از پلی گون تغییرات در سنجش میزان تغییرات خطوط ساحلی در سه مقطع زمانی میباشد. در این تحقیق ابتدا عکس هوایی سال 1955 با روش تصویر به تصویر و با مشخص نمودن نقاط نظیر تصویر گوگل ارث سال 2014، در نرمافزار ENVI زمین مرجع شد. سپس با تفسیر بصری، خط ساحلی در عکس هوایی و تصویر سال 2014 ترسیم شدند. اما با توجه به ماهیت رقومی تصویر سال 1989، جهت بارز سازی تصویر مذکور با اجرای شاخص NDVI و محاسبه پیکسلهای کوچکتر از صفر، منابع آبی محدوده موردمطالعه مشخص شد و در محیط ArcGIS خط ساحلی فوقالذکر استخراج گردید تا در ادامه تصاویر بهصورت زوجی تجزیهوتحلیل شوند. نتایج نشان میدهد که نوسان تراز آب دریای خزر، شدت و ضعف آورد رسوب از رودخانه سفیدرود در مقاطع زمانی مختلف و انجام عملیات شاس طی سالهای 1998-1981 از عوامل اصلی ایجاد تغییر در قاعده دلتای سفیدرود میباشد. همچنین نرخ مثبت تغییرات طول خط ساحلی در روش پلی گون تغییرات، از ادامه روند دلتاسازی سفیدرود طی 60 سال اخیر حکایت دارد.
لرستانی, قاسم. (1397). بررسی تغییرات خط ساحلی با استفاده از روش پلی گون تغییرات محدودۀ موردمطالعه : قاعده دلتای سفیدرود. پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی, 4(3), 168-180.
MLA
قاسم لرستانی. "بررسی تغییرات خط ساحلی با استفاده از روش پلی گون تغییرات محدودۀ موردمطالعه : قاعده دلتای سفیدرود". پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی, 4, 3, 1397, 168-180.
HARVARD
لرستانی, قاسم. (1397). 'بررسی تغییرات خط ساحلی با استفاده از روش پلی گون تغییرات محدودۀ موردمطالعه : قاعده دلتای سفیدرود', پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی, 4(3), pp. 168-180.
VANCOUVER
لرستانی, قاسم. بررسی تغییرات خط ساحلی با استفاده از روش پلی گون تغییرات محدودۀ موردمطالعه : قاعده دلتای سفیدرود. پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی, 1397; 4(3): 168-180.