@article { author = {صمدزاده, رسول and پورمحمد, صادق}, title = {}, journal = {Quantitative Geomorphological Research}, volume = {4}, number = {2}, pages = {75-89}, year = {2018}, publisher = {Iranian Association of Geomorphology}, issn = {22519424}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {مدل‌سازی فرسایش خاک و تولید رسوب با استفاده از روش مورگان- مورگان فینی(M M F) در حوضه آبخیز گزاز چای خلخال}, abstract_fa = {   برآورد میزان تلفات خاک جهت ارزیابی خطر فرسایش آبی خاک در حوضه‌های آبخیز بسیار مهم می‌باشد. امروزه پتانسیل قابل‌توجهی برای استفاده از تکنولوژی GIS به‌عنوان یک ابزار کمکی در اجرای دقیق مدل‌های فرسایش خاک و ارزیابی خطر فرسایش وجود دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر مدل‌سازی فرسایش خاک با استفاده از روش مورگان و مورگان فینی (MMF) در محیط ILWIS3.3 در حوضه آبخیز گزازچای خلخال و برآورد میزان تلفات خاک برای کل حوضه آبخیز و نیز به تفکیک کاربری‌های اراضی، واحدهای خاک و زیر حوضه‌ها و تیپ‌های پوشش گیاهی و مقایسه آن‌ها با همدیگر می‌باشد. تخمین تلفات خاک سالانه با مقایسه نقشه‌های مربوط به نرخ جدایش ذرات خاک و ظرفیت انتقال با در نظر گرفتن عدد حداقل از میان این دو محاسبه گردیده است. نتایج بیانگر این است که متوسط سالانه فرسایش خاک حوزه برحسب تن در هکتار برابر82/0 بوده که در این میان کاربری اراضی زراعت دیم با مقدار 82/0 و نیز واحد خاک 1-3-3 با مقدار 31/1  تن در هکتار و زیر حوضه G4-2 با مقدار 94/1 تن در هکتار و تیپ پوشش گیاهی AsonI با 97/0 تن در هکتار  دارای بیشترین میزان تلفات خاک نسبت به سایر واحدها می‌باشند. متوسط ظرفیت انتقال رواناب(G) با مقدار 00002/0نسبت به متوسط جدایش ذرات خاک(F) با مقدار76/2 تن بر هکتار در اکثر مناطق حوضه دارای کم‌ترین عدد بوده و عامل محدودکننده فرسایش خاک در منطقه می‌باشد.}, keywords_fa = {مدل‌سازی فرسایش خاک,ILWIS3.3,روش مورگان - فینی M M F)),حوضه گزاز چای خلخال}, url = {https://www.geomorphologyjournal.ir/article_77992.html}, eprint = {https://www.geomorphologyjournal.ir/article_77992_a3af0302af49a95d2626c83f47f8c3e2.pdf} }