احمدی نوحدانی س.، مختاری کرچگانی ع.، ۱۳۹۸، اولویتهای راهبردی توسعه اقتصادی با تاکید بر اکوتوریسم در شهرستان خور و بیابانک اصفهان، آمایش سیاسی فضا ۱ (۲)، صص۶۹-۷۶.
ارغوانی، ع.، صالحی سیچانی، م.، 1392، ارزیابی توانمندی ژئومورفوتوریستی چشماندازهای ژئومورفولوژیک دره ابیانه بهمنظور توسعه گردشگری پایدار و حفاظت میراث زمین، اولین همایش ملی چشمانداز نطنز در الگوی معماری و شهرسازی اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز
اکبریان، م. ۱۳۹۹
، طرح تحقیقاتی ارزیابی قابلیتهای ژئوتوریسمی و اثرات زیستمحیطی توسعه بومگردی
در جزیره هرمز، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ۱۱۹ص.
آقاییپور، ی.، رامشت، م.ح.، ۱۳۹۹، تحلیل ادبیات ژئوتوریسم در ایران (براساس تحلیل محتوای کمی مقالات ژئوتوریسم طی سالهای 1396-1387، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی، دوره ۹، شماره ۱، صص ۵۱-۴۲.
پاپلی یزدی، م.ح.، سقایی، م.، 1385، گردشگری (ماهیت ومفاهیم)، چاپ دوم، انتشارات سمت، تهران.
تقدیسی، ا.، تقوایی، م.، پیری، س.، 1393، ارزیابی و سطحبندی دهستانهای شهرستان دالاهو براساس توان منابع گردشگری درجذب گردشگر، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 115، صص 214-197
جدیدیان، ع.، تیموری، ر.، قربانی، ر.، 1393، تحلیلی بر تخریب باغات و فضاهای سبز شهری در فرایند گسترش شهری مطالعه موردی؛ باغشهر مراغه طی سالهای 1373-1385، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، ۶ (۲۲)، صص ۲۳-۴۲.
حدادینیا، س.، دانهکار، ا.، عشقی، ک.، درویشصفت، ع.ا.، کابلی، م.، 1392، پهنهبندی گردشگری متکی به طبیعت و مبتنی بر معیارهای محیطزیستی: مطالعه موردی شهرستان خاتم، استان یزد، نشریه محیطزیست طبیعی، (۳) ۶۶، صص 300-285.
حسام، م.، شابهرامی، ا.، (1399). ارزیابی توان بومشناختی استان گیلان جهت فعالیتهای بومگردی، مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، ۱۵ (۲)، صص ۶۶۶.۶۷۶..
حیدرزاده م.،
جعفری ورامینی، ا.،
خوشنام، ه.، ۱۳۸۵، ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژههای شهری، رهیافتی به سوی توسعه پایدار شهری، همایش ملی دوسالانه انجمن متخصصان محیط زیست ایران
دلیری، غ.، نوحهگر، ا.، 1399، بررسی اثرات محیط زیستی اکوتوریسم و جایگاه آموزش محیط زیست در کاهش اثرات مخرب آن (مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی)، انسان و محیط زیست، ۱۸ (۳)، صص ۲۵-۴۱
ذوالفقاری، ح.، ۱۳۹۲، مبانی محیط زیست، انتشارات دانشگاه رازی کرمانشاه.
رشوند، س.، مصفایی، ج.، 1392، بررسی تأثیر روند فشار جمعیت انسانی بر محیط زیست مطالعهٔ موردی: زیرحوضه شورقزوین. انسان و محیط زیست، ۱۱ (۲)، پیاپی ۳۶، صص 41-55.
رنجبران، ب.، احمدی، م.، ۱۳۷۹، برنامهریزی توریسم در سطح ملی و منطقهای، چاپ اول، انتشارات جهاد دانشگاهی اصفهان، اصفهان.
سادات، م.، ذوقی، م.، کریمی، س.، امیری، م.، 1396، ارزیابی بومگردشگری (اکوتوریسمی) پارک ملی کلاه قاضی با استفاده از الگوی برنامهریزی راهبردی فریمن، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، ۲۸ (۴)، صص۱۰۷-۱۲۶، doi: 10.22108/gep.2017.97925.0
سقایی، م.، مسعودی، م.ب.،، 1393، اکوسیستمهای طبیعی و اکوتوریسم با تاکید بر ایران، انتشارات مهکامه، تهران.
شایان، س.، زارع، غ.، شریفیکیا، م.، امیری، ش.، ۱۳۹۱، شناسایی و تحلیل اشکال ژئومورفولوژیکی مرتبط با تحوّل گنبدهای نمکی (مطالعه موردی: گنبد نمکی کرسیا دشت داراب)، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی، دوره ۱، شماره ۱، صص ۸۶-۷۳.
شفیعی، زا،. 1397.، ارزیابی قابلیتهای اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع وحفاظت شده امروله (استان کرمانشاه، شهرستان کنگاور)، جغرافیا و روابط انسان، ۱ (۲)، صص ۱۰۸۱-۱۰۹۰.
عابدینی، م.، دانهکار، ا.، 1388، ارزیابی آثار زیست محیطی فعالیتهای موجود در جزیره هرمز. دوازدهمین همایش ملی بهداشت محیط ایران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده بهداشت.
عنابستانی، ع.، گیاهی، ح.، جوانشیری، م.، 1397، بررسی و تحلیل آثار ایجاد اقامتگاههای بومگردی بر توسعة سکونتگاههای روستایی (نمونه: روستای رادکان شهرستان چناران)، برنامه ریزی فضایی (جغرافی)، ۸ (۲)، صص ۱-۲۴، doi: 10.22108/sppl.2018.108017.1132
غفاری، ر.، ترکی هرچگانی، م.، 1388، نقش گردشگری در توسعة اجتماعی- اقتصادی مناطق روستایی استان چهارمحال و بختیاری: مطالعة موردی بخش سامان. فصلنامه روستا و توسعه، دوره ۱۲، شماره ۲، صص 126-113.
فخاری، س.، ۱۳۹۴، مدلسازی ژئومورفولوژیکی ژئوپارکها به منظور توسعه پایدار (مطالعه موردی: ژئوپارک پیشنهادی منطقهه دماوند)، رساله دکتری دانشگاه خوارزمی به راهنمایی دکتر عزتاله قنواتی.
کاظمی، آ.، گیلی، م.ر.، ۱۳۹۷، ارزیابی اثرات زیستمحیطی طرح گردشگری درهگردو اراک، گردشگری شهری، دوره ۵، شماره ۱، صص ۱۱۲-۱۰۱.
مدنی، س.، مقدمی، ش.، عابدینزاده، ن.، ملماسی، س.، ۱۳۹۵. مقایسه روشهای RIAM ساده و اصلاح شده، علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره ۱۸، شماره ۱، صص۴۵ - ۵۹.
مرادی، ع.، رمضانی، ب.، ۱۳۹۸، ارزیابی اثرات زیست محیطی طرحهای توسعه گردشگری در منطقه آزاد انزلی، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، ۸ (۳۲)، صص۵۵-۶۶.
ممقانینسب، ا.، 1391، ارزیابی اثرات توسعه گردشگری بر محیط زیست دریایی (مطالعه موردی: خلیج چابهار)، اولین همایش ملی توسعه سواحل مکُران و اقتدار دریایی جمهوری اسلامی ایران، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، منطقه سوم نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران-کنارک.
مهدوی، د.، فیض هفشجانی، م.، آهنکوب، م.، 1396، ارزشیابی و تحلیل جاذبههای زمینگردشگری (ژئوتوریستی) منطقة اردل برای توسعة صنعت گردشگری با الگوی نیکولاس، برنامهریزی فضایی (جغرافیا)، ۷ (۱)، صص ۲۱-۴۰، doi: 10.22108/sppl.2017.102838.1053
یمانی، م.، نگهبان، س.، رحیمی هرآبادی، س.، علیزاده، م.، 1391، ژئوموفوتوریسم و مقایسه روشهای ارزیابی ژئومورفوسایتها در توسعه گردشگری (مطالعه موردی استان هرمزگان)، مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، شماره 1، صص 104-83
Baba, A., 2005. Rapid impact assessment matrix (RIAM) method for the Tuzla Geothermal and Çan Thermal Power Plant in Çanakkale, Turkey,
Fresenius Environmental Bulletin, 14(2), pp. 113-119.
Bricker, K., "The International Ecotourism Society", 2017. Travel and Tourism Research Association: Advancing Tourism Research Globally. 11.
https://scholarworks.umass.edu/ttra/2013marketing/White_Papers/11
Bülent Deniza,cigdem Kılıçaslana, Barıs Karaa, 2011. Tendü Hilal goktug, Erdinç Kutsal، Evaluation of the tourism potential of Besparmak Mountains in the respect of protection use balance,The 2nd International Geography Symposium GEOMED 2010, Procedia Social and Behavioral Sciences 19, pp. 250–257
Carcavilla, Luis, Durán, Juan José, García-Cortés, Ángel, López-Martínez, Jerónimo, 2009. Geological Heritage and Geoconservation in Spain: Past, Present, and Future, Geoheritage, 1, pp. 75–91
Ehsan, S., Begum, R.A. & Leman, M.S., 2016. ‘Competitive advantage of geotourism market in Malaysia: A comparison among ASEAN Economies’, Procedia – Social and Behavioral Sciences 219, 228–234.
https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2016.05.010
Feuillet, Thierry, Sourp, Eric, 2011. Geomorphological Heritage of the Pyrenees National Park (France):Assessment, Clustering,and Promotion of Geomorphosites, Geoheritage, 3, pp. 151–162
Fricovsky, B., Jagercikova,L., Bodis, D., 2016. Rapid Impact Assessment Matrix: Case Study for the Sliac Spa. Slovac Geol. Mag., 16(2), pp. 71-90.
Glasson, J. R.; Therirel, B. and Chadwick, A., 2005. Introduction to Environmental Impact Assessment, Routledge Taylor & Francis Group, London and NewYork.
Heggie, Travis W., 2009. Geotourism and Volcanoes: Health Hazards Facing Tourists at Volcanic and Geothermal Destinations, Travel Medicine and Infectious Disease, 7(5), pp. 257-261.
Hose, A.,T., 2007. Geotourism in Almeria Province,southeast Spain, preliminary communication, 55(3), pp. 259-276
Ijas, A., Kuitunen, M.T., Jalava, J., 2010. Developing the RIAM method (rapid impact assessment matrix) in the context of impact significance assessment, Environmental Impact Assessment Review, pp. 82-89.
Lai, P.,H., Nepal, S.,K., 2006. Local perspectives of ecotourism development in Tawushan Nature Reserve, Taiwan, Tourism Management, 27(6), pp. 1117-1129.
Ngwira, P.M., 2015. ‘Geotourism and geoparks: Africa’s current prospects for sustainable rural development and poverty alleviation’, in E. Errami, M. Brocx & V. Semeniuk (eds.), From geoheritage to geoparks, Case studies from Africa and beyond, pp. 25–33, Springer, Charm.
Ngwira, P.M., 2020. ‘A review of geotourism and geoparks: Is Africa missing out on this mechanism for the development of sustainable tourism?’ Geoconservation Research 2(1), 29–39.
Padash, A., 2017. Modeling of Environmental Impact Assessment Based on RIAM and TOPSIS for Desalination and Operating Units, Environment Energy and Economic, 1(1), pp. 75-88.
Pastakia, C.M. R. and Arne, J. 1998. The rapid impact assessment matrix (RIAM) for EIA. Environmental Impact Assessment Review,18, pp.461–482.
Reimold, U.V., Whitfield, G. & Wallmach, T., 2006. ‘Geotourism potential of Southern Africa’, in D. Newsome & R. Dowling (eds.), Geotourism: Sustainability, impacts and management, pp. 42–62, Elsevier, Oxford.
Solarska, A., Zdzisław, J., 2010. Geoheritage and Geotourism Potential of the Strzelin Hills (Sudetic Foreland, SW Poland), pp. 118-125.