رودخانهها نسبت به حرکات تکتونیکی حساس هستند و رابطهی نزدیکی بین لندفرمهای رودخانهای و حرکات تکتونیکی وجود دارد. شاخصهای ژئومورفیک بهعنوان ابزاری برای مشخصکردن ساختارهای جدید و فعال بهکار میروند. منطقهی مورد مطالعه، حوضهی آبریز واز است که در شهرستان نور در استان مازندران واقع شده است. در این حوضه گسلهای متعددی مانند، گسل شمال البرز و گسل کلرد سازندهای زمینشناسی را جابهجا کردهاند. در این مطالعه شاخصهای ژئومورفیک، مانند منحنیهای هیپسومتری، شاخص تقارن حوضه، نیمرخ طولی نرمالشدهی رود و شاخص گرادیان طولی رود با استفاده از مدل ارتفاعی رقومی (DEM) در نرمافزار ARC GIS تهیه و مورد تحلیل قرار گرفتند. نیمرخ طولی نرمالشدهی رود (SLK) برای زیرحوضهها ترسیم شد. بهدلیل بیبُعد بودن این شاخص، حداکثر تقعر (Zmax ) درههای مختلف مورد مقایسه قرار گرفتند. سپس با محاسبهی مقادیر SL شاخههای مختلف رود و میانیابی این مقادیر، نقشهی SL رود تهیه شد. مقادیر SL بین 75 تا 1375 متغیر بوده است. تقریبار 75 درصد مقادیر SL کمتر از 700 متر را نشان میدهد. بیشترین مقدار SL در قسمت جنوبی حوضه و در مجاورت گسل بزرگ البرز شمالی قرار گرفته است. مقادیر بالای SL تنها در برخی موارد با وجود گسلها در ارتباط است. با استفاده از آزمون کروسکال ـ والیس، این مقادیر مورد ارزیابی قرار گرفت که نشاندهندهی تفاوت معناداری بین سنگشناسی حوضه و مقادیر SL است.