کاربرد روش بازنمونه‌گیری بوت استرپ و تصمیم‌گیری چند معیاره در اولویت‌بندی پتانسیل سیل‌خیزی

نویسندگان

دانشگاه گنبدکاووس

چکیده

جامعه انسانی و گستره طبیعی به‌طور فزاینده‌ای به مناطق آسیب‌پذیر در مقابل بلایای طبیعی مانند سیل تبدیل‌شده‌اند. این وضعیت در دو دهه گذشته به‌ویژه در استان گلستان به‌خصوص حوضه آبخیز قورچای که یکی از مهم‌ترین مناطق سیل‌خیز استان که در چند سال گذشته سیل‌های مخرب و ویرانگری به وقوع پیوسته است، تشدید شده است. با توجه به منابع محدود مالی، اولویت‌بندی مکانی اجرای پروژه‌های آبخیزداری در مناطق با پتانسیل سیل‌خیزی بالاتر سبب افزایش حداکثری نتایج می‌شود. ازآنجاکه پارامترهای متعدد کمی و کیفی بر پتانسیل سیل‌خیزی تأثیرگذار هستند و بعضاً متضاد با یکدیگر، انتخاب مناطق حساس دشوار و پیچیده می‌باشد. از طرف دیگر با توجه به عدم قطعیت در تصمیم‌گیری به‌ دلیل خطای موجود در دقت داده‌های پایه و نظرات متضاد کارشناسی، برای بررسی اهمیت نسبی معیارها و زیرمعیارها یک فرایند دومرحله‌ای برای حل مسئله ارائه‌شده است. در الگوریتم پیشنهادی ابتدا با روش بردار ویژه و آنتروپی اهمیت نسبی معیارها تعیین سپس روش بازنمونه‌گیری بوت استرپ به‌منظور به‌روزرسانی ماتریس اولیه با توجه به وزن‌های اولیه محاسبه‌شده استفاده گردید. سپس ماتریس تشکیل‌شده با روش ویکور بی‌وزن شده و مناطق بحرانی ازنظر پتانسیل سیل‌خیزی اولویت‌بندی شد. مزیت روش ویکور نسبت به سایر روش‌های تصمیم‌گیری چند متغیره استفاده از داده‌های خام در سطح زیر معیارها و بدون در نظر گرفتن نظرات کارشناسی است.

کلیدواژه‌ها