سیلاب، یکی از پدیده‌های پیچیده و مخرب طبیعی است که هر ساله خسارتهای فراوانی را بهدنبال دارد. منطقهی شمال‌غرب کشور، بهدلیل داشتن اقلیمی نیمه‌خشک و کوهستانی و درنتیجه تغییرپذیری بالای بارش، ازجمله مناطقی است که در معرض سیلاب‌های مخرب قرار دارد. منطقهی مورد مطالعه، حوضهی آبریز مردق‌چای (موردو چای) در استان آذربایجان شرقی است. برای انجام این پژوهش از روش‌های توصیفی، میدانی و تحلیلی استفاده شد. متغیرهای مورد بررسی شامل شیب، شمارهی منحنی (CN)، ارتفاع رواناب، شکل، تراکم زهکشی، سنگشناسی و پوشش گیاهی حوضه هستند. لایههای اطلاعاتی در نرمافزارهای Arc GIS و ENVI تهیه شد. برای تعیین میزان اثر و وزن‌دهی به متغیرهای اصلی و طبقههای فرعی هر یک از متغیرها در رابطه با خطر وقوع سیلاب، از مدل ANP در قالب نرمافزار Super Decisions استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که عامل شیب با میزان 30/0 و ارتفاع رواناب سطح حوضه با میزان 28/0 در رابطه با رخداد سیلاب، از بیشترین میزان اهمیت و عوامل پوشش گیاهی (NDVI) و سنگشناسی، بهترتیب با رقم 06/0 و 07/0 از کمترین میزان اهمیت برخوردار هستند. کمابیش در 32 درصد از سطح حوضه، خطر وقوع سیلاب بسیار زیاد و زیاد است که بیشتر در قسمت‌هایی از پاییندست حوضه واقع شده‌اند. این امر با وجود کاهش شیب، بهدلیل برقراری ارتباطات درونی متغیرها و دخالت عواملی مانند شمارهی منحنی (CN) و ارتفاع رواناب بالا، فقر پوشش گیاهی و تراکم زهکشی نسبی بالا است که با توجه به استقرار نقاط سکونتگاهی در این محدوده، انجام اقداماتی برای کاهش خطر وقوع سیلاب در این قسمت از حوضه ضروری است.
)