سنگفرش بیابانی یکی از عوامل محافظتکنندۀ خاک سطحی در مقابل فرسایش بادی در مناطق بیابانی است. درصد تراکم سنگفرش و قطر ذرات، یا بهنوعی دانهبندی ذرات، از مهمترین عوامل تعیینکنندۀ میزان حفاظت خاک توسط این ذرات است. نمونهبرداریهای سنگفرش بیابان، بهطور معمول در عرصه و بهصورت تخمینی یا با استفاده از خطکش و پلات انجام میگیرد؛ ولی در هیچیک از منابع، ابعاد استانداردی برای پلات در نمونهبرداری از سنگفرش بیابان ارائه نشده و حتی روشی نیز برای تعیین آن معرفی نشده است. در این مطالعه با استفاده از یک روش نوآورانه، ابعاد بهینۀ پلات برای نمونهبرداری از سنگفرش بیابان در انواع مختلف دشتسر تعیین شده است. این روش برمبنای افزایش ابعاد پلات و ترسیم منحنیهای دانهبندی متعدد در پلاتهای با ابعاد مختلف و مقایسۀ آنها با یکدیگر استوار است. نتایج این پژوهش نشان میدهد، چنانچه هدف از نمونهبرداری از سنگفرش بیابان در دشت سر لخت باشد، ابعاد 40×40 سانتیمتر، در دشت سر اپانداژ، ابعاد 30×30 سانتیمتر و در دشت سر لخت، ابعاد 20×20سانتیمتر، مناسبترین ابعاد پلات در نمونهبرداری از سنگفرش بیابان در دشت سر پوشیده است. چنانچه نمونهبرداری از سنگفرش بیابان بهصورت کلی مطرح باشد، ابعاد مناسب پلات، 40 ×40 سانتیمتر است.